عزاداری ما.....
خیلی ها سینه میزدند ........خیلی ها هم زنجیر .......صدای طبل های یاماها زیر پای ادم رو خالی میکرد.....اون وسط یه عده بودند که پا برهنه راه می رفتند........
داشتم فکر می کردم چقدر منحرف منحرف شده ایم .......چقدر دور شده ایم........
نمی دونم ریشه این انحرافات کجاست؟
قدیما می گفتند حرکات موزون حرومه اما مثل اینکه الان فقط توی عروسی حرومه......
خداییش یه ذره فکر کنید ببینید مراسم عزای امام حسین بیشتر شبیه کنسرته یا سوگواری ......
طبل و سنج که خودشون از الات موسیقیند از سینه مردم هم که به جای ساز های کوبه ای استفاده میشه فقط میمونه یه مداح خوش صدا که بیاد شعر های شادمهر و کامران هومن و....بخونه
وسطاش یه یا حسین هم بگه که مردم فکر نکنند توی عروسی تشریف دارند
نحوه سینه زدن بعضی ها هم خودش جای بحث داره ....خداییش خر دادیان هم اینجوری قر نمی ده .....!
فکر نمی کنم کسی باشه که اگه یکی از نزدیکانش فوت کنه بره براش طبل و سنج و زنجیر و قمه و علم بیاره براش عزاداری کنه دیگه اخرش توی سر و سینه اش میکوبه ....اونم مثل ادم نه توی میزان ۸/۶!
دیگه از وعظ منبری ها و شعر مداح ها میگذرم که می ترسم ببرنم کهریزک بهم ت......
به هر حال پر واضح است که خیلی ها حاضرند برای موندن اون بالا بالا ها خیلی بیشتر از اینها به این رفتار ما پر و بال بدهند ....
پس مواظب خودتون باشید !یاعلی!